Naming and shaming (and faming)

Naming and shaming is het publiekelijk bekendmaken door toezichthouders van het (onvoldoende) naleven van regels of normen door bedrijven, instellingen of personen. Het doel is om via de angst voor reputatieschade het gedrag van deze doelgroepen te beïnvloeden en het gedrag van de consumenten te sturen.

Naming and shaming heeft meestal geen wettelijke grondslag, maar vaak wel een sterke corrigerende werking op de nalevingsbereidheid. Als nadeel kan worden opgevoerd dat het een privacy-schending kan opleveren, moeilijk van internet te wissen is en niet altijd werkt. Voorts is een veelgehoorde klacht dat de shaming alleen bedrijven ten deel valt die gecontroleerd zijn en niet degene waarbij dat (nog) niet het geval is.

Shaming kan i.c.m. faming (benoeming voor goede naleving) beter werken en is doorgaans ook acceptabeler voor een sector. Voorbeelden zijn de beoordeling van asbestsaneringen (NLA), scholen (Onderwijsinspectie), zorgaanbieders (IGJ), horeca (NVWA) en accountants (AFM).

Zie ook:

Laatste update: 28-4-2022

Ben je het niet eens met iets in deze beschrijving, is het niet meer up-to-date, heb je een aanvulling of werkt een link niet? Stuur ons dan even een mailtje. Dan kijken we er even naar en kunnen we het eventueel aanpassen.
Het gebruik van de kenniskaarten is gratis. Gelieve bij het gebruik van de kenniskaarten in publicaties te refereren aan dit toezichtcompendium of de betreffende kenniskaart, inclusief een link. Alvast bedankt voor de moeite!