Verjaring

Een gepleegd strafbaar feit kan in veel gevallen na verloop van tijd niet meer leiden tot vervolging, ook al is de verdachte bekend. Dat heet verjaring. De periode van verjaring hangt af van de zwaarte van het strafbare feit. Sommige feiten verjaren helemaal niet.

Artikel 70 Wetboek van Strafrecht bepaalt voor welke feiten het recht tot strafvordering door verjaring vervalt (en de termijnen die daarvoor gelden) alsmede voor welke misdrijven niet.

De termijn van verjaring vangt aan op de dag na die waarop het feit is gepleegd, behoudens in gevallen zoals beschreven in artikel 71 Wetboek van Strafrecht. Ook een eenmaal opgelegde straf, die niet tijdig ten uitvoer wordt gelegd, kan verjaren. De termijn van deze verjaring is volgens artikel 6:1:22 Wetboek van Strafvordering een derde langer dan de termijn van verjaring van het recht tot strafvordering.

Zie ook:

Laatste update: 20-7-2021

Ben je het niet eens met iets in deze beschrijving, is het niet meer up-to-date, heb je een aanvulling of werkt een link niet? Stuur ons dan even een mailtje. Dan kijken we er even naar en kunnen we het eventueel aanpassen.
Het gebruik van de kenniskaarten is gratis. Gelieve bij het gebruik van de kenniskaarten in publicaties te refereren aan dit toezichtcompendium of de betreffende kenniskaart, inclusief een link. Alvast bedankt voor de moeite!