Opsporing

Opsporing is het onderzoek in verband met strafbare feiten onder gezag van de officier van justitie met als doel het nemen van strafvorderlijke beslissingen.” Deze definitie is ontleend aan artikel 132a Wetboek van Strafvordering.

De commissie-Van Traa (1994) sprak over opsporing als “het verzamelen, registreren en verwerken van gegevens en informatie door overheidsorganisaties over (de voorbereiding van) crimineel handelen en criminele organisaties met het doel te komen tot vervolging dan wel tot het voorkomen of beëindigen van crimineel handelen of criminele organisaties”.

Opsporing is een van de methoden die worden gebruikt om naleving te bevorderen. Opsporing wordt vooral toegepast bij bedrijven en burgers die willens en wetens en/of herhaaldelijk de wet (zwaar) overtreden.

Zie ook:

Laatste update: 25-6-2021

Ben je het niet eens met iets in deze beschrijving, is het niet meer up-to-date, heb je een aanvulling of werkt een link niet? Stuur ons dan even een mailtje. Dan kijken we er even naar en kunnen we het eventueel aanpassen.
Het gebruik van de kenniskaarten is gratis. Gelieve bij het gebruik van de kenniskaarten in publicaties te refereren aan dit toezichtcompendium of de betreffende kenniskaart, inclusief een link. Alvast bedankt voor de moeite!