Fraude (oplichting, misbruik, bedrog)

Fraude is een vorm van bedrog. Daarbij worden zaken anders voorgesteld dan ze zijn, door een onjuiste weergave te geven van de werkelijkheid. Men spreekt ook van oplichting, hoewel oplichting een breder begrip is: het kan ook op andere manieren geschieden.

Het delict ‘fraude’ is een zogeheten containerbegrip: een verzamelnaam voor veel verschillende delicten. Fraude kent daarom geen eigen strafbaarstelling in het Wetboek van Strafrecht. De term komt alleen voor in een artikel over mensenhandel. Veel vormen van fraude vallen onder valsheid in geschrifte.

Kenmerkende elementen van fraude zijn:

  • opzettelijk handelen
  • misleidende voorstelling van zaken
  • met het oogmerk economisch voordeel te behalen
  • er is een benadeelde
  • er is sprake van onrechtmatig of onwettig handelen

Soms wordt gesproken van “misbruik of fraude”, aangevend dat deze begrippen niet overeen hoeven te komen, maar zonder ieder apart te behandelen, zodat het onderscheid in de betreffende context niet ter zake doet. Het gebruik van een persoonlijke OV-chipkaart van een ander kan bijvoorbeeld worden aangemerkt als misbruik, terwijl het zonder opzet geen fraude is.

Zie ook:

Laatste update: 14-4-2024

Ben je het niet eens met iets in deze beschrijving, is het niet meer up-to-date, heb je een aanvulling of werkt een link niet? Stuur ons dan even een mailtje. Dan kijken we er even naar en kunnen we het eventueel aanpassen.
Het gebruik van de kenniskaarten is gratis. Gelieve bij het gebruik van de kenniskaarten in publicaties te refereren aan dit toezichtcompendium of de betreffende kenniskaart, inclusief een link. Alvast bedankt voor de moeite!